Recenzja - Czas żniw ~ Samantha Shannon

 
 



                                  

Autor : Samantha Shannon
Tytuł : Czas żniw
Cykl, seria : Czas żniw, Tom 1
Oryginalny tytuł :The bone season
Wydawnictwo :  Sine Qua Non
Tłumaczenie: Regina Kołek
Liczba stron : 500
Okładka : miękka ze skrzydełkami
Cena z okładki : 34,90 zł

Spróbuj sobie wyobrazić, że nie jesteśmy sami na świecie.

Może gdzieś tam istnieją ludzie o których nie mamy pojęcia.

Niezwykli, ponadprzeciętni, różnorodni i... bezlitośnie tępieni jasnowidze. Siedem zdolności dzieli ich na tych mniej ważnych aż do ostatniej, która jest niczym dar z nieba i którą oto posiada 19 letnia Paige Mahoney, która właśnie z tego powodu wystawiona jest na "próbę".

Czy uda jej się przeżyć ?

Czy udowodni, że jasnowidze nie są tacy źli i  tak naprawdę mają wielką moc ?

Czy uda jej się sprzeciwić swoim wspomnieniom i dostosować się do zasad w miejscu, w którym została przeznaczona na śmierć ?

 

 

Fabuła

 

Rok 2059. Dziewiętnastoletnia Page Mahoney jest jasnowidzem. I nie jest to pierwszy lepszy rodzaj często spotykany na ulicach typu :mówca, zaklinacz dusz, czy wróżbita. Należy ona bowiem do hierarchii jasnowidzów i jest śniącym wędrowcem. Paige pracuje w podziemiach Sajon Londyn, czyli w skrócie SajLo i jest jedną z siedmiu pieczęci, czyli należy do pewnego rodzaju stowarzyszenia lepszych jasnowidzów. Jej szefem jest mim - lord odpowiedzialny za teren I-4, czyli Jaxon Hall.

Nasza bohaterka wpada w kłopoty. Przez pewne wydarzenia w pociągu namierzają ją władze Sajonu i zostaje przetransportowana wraz z innymi jasnowidzami i ślepcami, czyli ludźmi bez daru do działającej w ukryciu ponad

 200 lat kolonii karnej - Szeolu 1, w której przetrzymuje się jasnowidzów a z ślepców robi się służących. Zarządza nią bowiem pewna odmienna rasa Refaitów. Jasnowidze przechądzą w Szeolu 1 w pewnym stopniu szkolenie i na skutek niego okaże się później, czy będą wcieleni do pewnego rodzaju wojska walczącego ze stworzeniami nazywającymi przez nich szerszeniami, czyli Emmitami. Trafiając do Szeolu każdy jasnowidz otrzymuję swojego opiekuna. Ku zdziwieniu wszystkich Paige wybiera sam małżonek krwi, naczelnik - Arctus, który tak na dobrą sprawę nie jest taki zły jak reszta opiekunów.

 

Mam naprawdę nadzieję, że zrozumieliście mniej więcej zarys fabuły. Powiem wam, że strasznie ciężko ją napisać i opisać w miarę zrozumiale. Trudno to jakoś podsumować nawet konkretnie. Strasznie podziwiam panią Shannon za to, że potrafiła wymyśleć taki świat, którego nie spotkamy  w żadnej innej książce tego typu. Fabuła mi osobiście się strasznie podoba.

 

Ocena : 5/5

 

 

" Nadzieja to jedyna rzecz, która może jeszcze wszystkich nas ocalić ."

 

 

 

                                Oprawa wizualna

 

Tutaj już o wiele łatwiej jest coś napisać. Co do oprawy wizualnej nie mogę nic zarzucić. Zanim przeczytałam książkę nie koniecznie podobała mi się okładka ale jakoś zmieniłam zdanie i stwierdziłam, że nie jest taka zła i strasznie pasuje do fabuły. Podoba mi się również to, że na początku jest wypisanych siedem kategorii jasnowidza i mapa kolonii karnej.

 

 

Ocena : 5/5

 

 

 

 

Styl autorki

 

Mhhh... ciężko powiedzieć. Podoba się strasznie, wciąga niesamowicie, najchętniej chciało by się przeczytać całą książkę na raz ale jednak jest dużo nieznanych słów i na początku musiałam zaglądać dość często do słowniczka na końcu książki. Trudno stwierdzić. Książka jest cudownie napisana i mi osobiście się ją świetnie czytało także jeżeli ktoś uwielbia cudowną, całkiem nową fabułę to z pewnością mu się spodoba.

 

Ocena 5/5

 

 

Bohaterowie

 

Tak. W tym punkcie mogłabym się rozwodzić i pisać przez kolejne trzy godziny i wychwalać bohaterów, ponieważ są świetnie skonstruowani.

Głównej bohaterki Page po prostu nie da się nie lubić.

Pewna siebie, twarda baba, która potrafi się postawić i to dość ostro. Nie wierząca do końca w swoją moc jasnowidzenia. Świetna dziewczyna z głową na karku.

Nick. Dla mnie osobiście był taką typową kluchą.

Uratował jej życie, uciekł, potem ni stąd ni z owąd się pojawił w jej szkole i zmienił jej życie o 180 stopni.

Nie mówię, że go nienawidzę tylko dla mnie jest mało wyrazisty ale nie jest na minus.

Jaxon Hall. Mim- lord i szef Paige w SajLo. Powiem tak.

Jego nie da się ani lubić ani nie lubić.

Tak samo zacięty charakter jak Paige, niby dobry i kochany ale jednak z pazurem. Jeżeli chodzi o samą w sobie postać to jest świetna.

No i najlepsze na sam koniec. Arctus, czyli sławny naczelnik, małżonek krwi i opiekun Paige.

Ja naprawdę nie wiem czemu ale strasznie go polubiłam. 

Tajemniczy, nieprzewidywalny Refaita.

Z chęcią śledziłam jego stosunek do Paige i na odwrót.

Uwielbiam go po prostu :D

 

Ocena 5/5 

 

 

Ocena ogólna

 

Pozycję jak najbardziej polecam. Coś czego na pewno nie spotkacie w innych książkach.

Nie mogę się doczekać, żeby przeczytać oczywiście drugi tom z tej serii, czyli Zakon Mimów.

 

Ocena ogólna : 20/20 ♥

 

 

 

To tyle. Mam nadzieję, że was nie zanudziłam tą recenzją XD

Dziękuję za tyle komentarzy o Czasie żniw.

Napiszcie czy przeczytaliście i czy wam też podoba się Naczelnik i mu kibicujecie. Może nie jestem sama ^^

 

PA PA ♥